Marangozluğu Kendi Kendine Öğrenen Genç Girişimcinin Hikayesi

Üniversiteden mezun olduktan sonra organizatör olarak kendi işini kuran Kuru, farklı mekanlarda farklı dekorlar yaptırmak için sık sık mobilyacıları ziyaret etmeye başladı. Mobilyaları istediği gibi olmayan Kuru, “Ben yapamaz mıyım?” diyerek yola çıktı.

Küçük bir atölye kurarak işe başlayan Kuru, videolarla, deneme yanılma yöntemiyle marangozluğun inceliklerini öğrenmeye başladı.

Yirmi metrekare atölyesinde manikürlü tırnaklarıyla alışılmışın dışında marangoz portresi çizen Kuru, komodin, masa, sandalye, dolap gibi ürünleri kendi yorumuyla üretiyor.

“Sen yapamazsın”, “Öyle kolay değil” sözleri hırslandırdı

Kuru, AA muhabirine, organizasyon işi yaptığı dönemlerde her organizasyon için farklı dekor tasarımı hazırladığını ancak marangozların bu tasarımları istediği gibi yapamadığını söyledi.

Kendisinin ilk etapta çıtalar alarak dekor hazırlamaya çalıştığını anlatan Kuru, şöyle devam etti: “Ben normalde dükkanımı organizasyoncu olarak açmıştım. O zaman çıtalardan bir tane masa yapayım, farklı bir şey olsun istedim. Çünkü gümüş tepsiler benim tarzıma çok uygun değillerdi. O dönem gittim, sanayiden çıtalar aldım. Bunları birleştireyim falan dedim ama beceremedim. Sonuçta o dönemler işi bilmiyorum. Öğrenebileceğim bir alan yok. Sanayiye gittim. Birkaç marangozun yanına girdim. Dedim ki, ‘Ben bunu yapmaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Yani beceremiyorum’ dedim. ‘Sen zaten yapamazsın, sen anlamazsın’ dedi bir tanesi. Beni gönderdi. Sonra başka bir marangozun yanına gittim. Makinede parmağını kesmiş daha önce. ‘Bu parmağı nasıl kestim biliyor musun? Öyle kolay değil, hadi hadi’ falan yaptı. Herkes beni kapıdan çok güzel şekilde kovdu açıkçası.” dedi.

Dolap kapağı takmak için saatlerce düşündü

Kuru, çok inatçı bir yapısının olduğunu ifade ederek, “Kendi kendime düşünmeye başladım. Matematiğim, geometrim çok iyiydi ancak bizim hani yedi sülalede yok marangoz. Yani hiç kimsede görmedim, kimseden öğrenmedim. Sonra biraz oturdum, düşündüm, taşındım. Belli bir matematikle bunları bir araya getirdim. O şekilde yapmaya başladım. Sonra diğer organizasyoncular benim yaptığım masaları, vazoları çok beğendi. Benden bunu talep etmeye başladılar. Ben de ‘yapmam’ demedim, onlara yapmaya başladım. Sonra bayağı teklifler almaya başladım ama ilk kez dolap kapağımı takıyorum, ikisi de aynı ölçüde ama birbirine oturmuyor. Geçtim karşısına saatlerce düşündüm öyle yapabildim. Sonrasında her şey zamanla doğru şekilde rayına oturmaya başladı.” diye konuştu.

Marangozcuların kullandıkları aletlerin tehlikeli ve zorlandığı anlar da olduğunu aktaran Kuru, şunları kaydetti: “Sonrasında bu işi kendi kendime öğrendim. Yani bu aletleri kullanmak hiç kolay değil. Bununla ilgili çok fazla tepki aldım. Hatta ben ilk işe başladığımda dükkanın her yeri cam. İnsanlar geliyordu, erkekler geliyorlardı. ‘O makine öyle tutulmaz’, ‘Onu öyle yapamazsın’ falan diyorlardı. Ben böyle yapıyorum, diyordum. Sonra baktım bu iş çok keyifli. Çünkü bana göre bu işte ölümsüzlüğü tattım. Bir kadının bu mesleği yapıyor olması birçok insan tarafından tabii ki çok güzel de karşılandı. Çok yardımcı olan insanlar da oldu. Komşularımdan çok fazla destek aldım. Herkes bir şeye ihtiyacı olduğunda bana geldi. Böyle böyle kendimi geliştirdim. Zamanla anahtar teslim iş yeri yapmaya başladım. Yaklaşık 7 senedir bu işi yapıyorum. Amacım insanlara ağaçları kullanarak ölümsüzlüğü tattırmak. Çünkü bir ağaç mobilyayı onlarca yıl kullanabilme şansına sahipler.” Kuru, her müşterisi için farklı mobilyalar ürettiğini ve kişiye özel tasarımlar yaptığını sözlerine ekledi.